در کشور ما در بیمارستان ها اسایشگاه ها و........
بیمارانی در شرایط بسیار سختی قرار دارند(به عنوان مثال فلج )
از پرستار یا همراه خود تقاضای به مرگی دارند (با توجه به اینکه ان بیماران ادیان و اعتقادات مختلفی دارند اما به هر حال همه ی ان ها شهروند هستند و حقوقی دارند )
در این شرایط پرستار یا همراه بیمار سه گزینه دارد
گزینه ی اول این است که نسبت به درخواست ان بیماران کاملا بی تفاوت باشند
گزینه ی دوم این است که بلافاصله بعد از تقاضا ان ها را به قتل برسانند
اما گزینه ی سوم این است که کاملا صادقنه و محترمانه به ان ها بگویند شما ولی نعمت ما هستید و ما تا انجایی که در توانمان هست از شما پرستاری مینماییم و از شما تقاضای صبر بیشتر میکنیم (در صورت امکان)
اما اگر به تشخیص خودتان توان صبر ندارید و یا نگرانید زمانی دیگر چنین توانی را نداشته باشید قسم یاد میکنیم هر زمانی که بر تقاضای خود اصرار داشتید ما این کار را انجام میدهیم
ایا جز این است که گزینه ی سوم منطبق بر وجدان سلیم میباشد؟
من از مقام شما تقاضای تلاش برای تغییر در قوانین به مرگی را دارم برای پیشگیری از اه کشیدن بیماران
البته وجدان سلیم حکم میکند این خدمات برای عموم مردم هم باشد چرا که با توجه به اینکه در کشور ما سلاح گرم برای عموم قانونی نیست این قانونی نبودن ممکن است زمینه ساز این شود که ان ها برای پایان دادن به زندگی خود دست به انجام کار هایی بزنند که زمینه ساز فلج شدن و معلولیت ان ها شود