جاسوسی جرمی خطرناک و اتهام سختی است که نمی‌توان به آسانی به کسی وارد کرد، از نظر قانونی حتی اگر شما به نظامی بودن آن منطقه واقف بودید، باز هم «جاسوس» محسوب نمی‌شدید، چرا که جرم جاسوس متضمن شرایطی است نظیر اینکه کسی نقشه‌ها یا اسرار یا اسناد و تصمیمات راجع به سیاست داخلی یا خارجی کشور را عالما و عامدا در اختیار افرادی که صلاحیت دسترسی به آنها را ندارند، قرار دهد و یا از مفاد آن مطلع‌شان کند. این کار حتما باید به نفع یک دولت بیگانه و در قلمرو ایران صورت گرفته باشد.
همان‌طور که می‌بینید کار شما به هیچ وجه در این حالات نمی‌گنجد، شما و دوستتان اگر با وجود اطلاع از نظامی بودن منطقه، اجازه مامورین یا مقامات ذی‌صلاح در حال عکسبرداری از آنجا بوده باشید، مشمول ماده ۵۰۵ قانون مجازات اسلامی مصوب سال ۱۳۷۵ بخش تعزیرات خواهید شد که برای اینگونه جرایم بین شش تا سه سال حبس در نظر گرفته است.
البته این مجازات که در صورت آگاهی شما، قابل اجرا خواهد بود فقط عکسبرداری را شامل نمی شود. هرکس به قصد سرقت یا نقشه برداری یا کسب اطلاع از اسرار نظامی یا امنیتی به مواضع مربوطه داخل شود و یا بدون مجوز در حال نقشه برداری و یا گرفتن فیلم از آن منطقه دستگیر شود، به چنین مجازاتی محکوم می‌شود، با این حال تصور می‌کنم اگر شما بتوانید ثابت کنید، که هیچ اطلاعی از نظامی بودن منطقه نداشته‌اید، به طور کلی از مجازات معاف خواهید شد. در آن صورت مشکل دوم شما نیز خودبه خود حل خواهد شد، یعنی به این نحو که وقتی از دادگاه حکم برائت را دریافت کرده‌اید، کپی آن را به همراه گزارش از ماجرای آن واقعه به ضمیمه کپی برگه مرخصی به پادگان مربوطه تحویل می‌دهید تا ثابت کنید، غیبت شما کاملا غیر قابل پیشبینی بوده و قصد فرار تحت هیچ عنوان در میان نبوده است.
اگر هم تا زمان تشکیل جلسه دادگاه، وقت هست، همین حالا به پادگان بروید و خودتان گزارش واقعه را با مقامات مسئول در پادگان در میان بگزارید؛ چون فعلا با قرار وثیقه آزاد هستید و می‌توانید چنین کاری صورت داده و در صورت امکان از مقامات نظامی پادگان خودتان نیز در این راه کمک بگیرید.
در غیر این صورت اگر دیر بجنبید شاید دادگاه به اظهارات دفاعیات و شواهد شما وقعی نگذاشته و شما را به زندان معرفی کند که در آن صورت حتما تایید می فرمایید که دیگر فرصت برای توجیه امور به مقامات پادگان خودتان را نخواهید داشت.
